Dit oude abdijgebouw, gebouwd in 1729 onder abt Célestin de Jong, verhoogde het prestige van de abdij en bood een onderdak dat paste bij de rang van de gasten, aan de pelgrims of bezoekers van de prelaten. Deze buurt huisvestte de Kanselarij van de landen van Saint-Hubert, ontvangst- en ceremoniezalen.De renovatiewerken van het Erehof waren erop gericht om de buurt er zoveel mogelijk zoals vroeger te laten uitzien. Het gerestaureerde hek is versierd met allegorische beeldjes die de Romeinse kalender voorstellen, gevormd door tien maanmaanden (maart tot december). Het bouwsel herbergt tegenwoordig de Service Culture et Sport (Dienst voor cultuur en sport) van de provincie Luxemburg. De werken op het plein voor de basiliek hebben in 2011 meerdere archeologische vondsten aan het licht gebracht. Deze ontdekking deden de kennis die we tot nog toe hadden over de oorsprong van de stad een heel andere richting opgaan. Onder deze overblijfselen vinden we deze van een grote Romeinse stad, de resten van het Abdijpaleis, een ander gebouw en een kerkhof. Door eeuwen heen werden al deze gebouwen in elkaar geschoven tijdens de vele vernielingen en reconstructies. De ontdekking van een Romeinse villa geeft een totaal andere kijk op de tot nu toe gekende informatie over Saint-Hubert. Voordien begon de geschiedenis van Saint-Hubert met de aankomst van de eerste religieuzen aan het einde van de 7de eeuw, maar nu begint ze dus 400 jaar vroeger. De antwoorden die deze opgravingscampagne heeft gegeven op de vragen van geschiedkundigen zijn veel minder talrijk dan de nieuwe vragen die ze opgeworpen heeft. De villa wijzigt deze gegevens omdat ze dus een veel vroeger bestaan bewijst. Dit gebouw werd mogelijk vernield aan het einde van de 3de eeuw.